Tja. Als kind had ik er allerlei blijde verwachtingen van. Zelf bepalen wat je zou doen en laten. Wat een heerlijkheid.
Echt zelf bepalen wat je doet en laat blijkt in de praktijk een stuk lastiger. Als sociale dieren zijn we op elkaar aangewezen. Je ontkomt niet aan het aangaan van verplichtingen en het voldoen aan verwachtingen. Er moet toch geld binnenkomen om te leven nietwaar?
Volwassen werd meer ken u zelf. De keuzevrijheid verschoof naar hoe je reageert en omgaat met wat het leven ieder van ons allemaal voor de voeten werpt.
Volwassen betekent dat je zo groot bent dat je volledig eigenaar kan zijn van je “imperfecties”. Ze kan omarmen en er verantwoordelijkheid voorneemt. Je bent vrij om te kiezen hoe je reageert en je draagt de gevolgen.